Amerikaanse presidentsverkiezingen

[cherami]

Uit Project 2025 : Nog iets over de FDA voor de bio-investeerders ....
-

image_2025-04-06_081620251.png

[Leuteraar69]

Who controls the past controls the future. Who controls the present controls the past.” -George Orwell, 1984

Chris Hayes Wonders ‘Who Voted for This?’ After Trump Cancels Children’s History Contest | Video https://www.yahoo.com/news/chris-hayes- ... 08593.html

[cherami]

Uit de Morgen,

Zal de wereldwijde chaos het beeld van Trumps ‘meesterschap’ doorprikken?
REUTERS
Amerikaans president Donald Trump gokt met de levens en de toekomst van Amerikanen, schrijft Maureen Dowd, columniste bij The New York Times. Maar volgt er nog een Tovenaar van Oz-moment waarbij de oplichter wordt ontmaskerd?
Maureen Dowd / The New York Times13 april 2025, 17:30
Je moet het Donald Trump nageven: de man blinkt uit in multitasking.
In één sensationele klap was president Trump in staat om de wereldeconomie te doen wankelen, bondgenootschappen te verbrijzelen, het aanzien van de VS in de wereld te verkwanselen, het consumentenvertrouwen te doen kelderen, het Kennedy Center de grond in te boren en het Oval Office te veranderen in Caesars Palace.
En toch wist hij nog tijd te vinden om op te scheppen over het feit dat zijn Jupiter-golfclub kampioen was geworden en om een uitvoeringsbesluit te ondertekenen dat de beperkingen op de waterdruk van douchekoppen versoepelt. “Ik neem graag een lekkere douche om mijn mooie haar te verzorgen”, zei de president.
Hij gaf ook opdracht tot een onderzoek naar een verkiezingsbeveiligingsfunctionaris die hij vier jaar geleden had ontslagen omdat die het lef had gehad om toe te geven dat de verkiezingen van 2020 niet gestolen waren. “We leven in een bizarre wereld waarin helden het doelwit zijn en schurken zich in een positie bevinden om van die helden een doelwit te maken”, vertelde David Axelrod (voormalig adviseur van ex-president Obama, red.) me.
Advertentie
Trump is ook fel bezig met het viseren van topadvocatenkantoren en Ivy League-universiteiten in zijn queeste om wraak te nemen op degenen van wie hij vindt dat ze hem unfair op de korrel namen of te woke waren. Mijn Netflix-algoritme zoekt naar ‘wraak’, ‘geruïneerde levens’ en ‘chaos’. Maar dat wil ik niet in mijn regering.
Trump gebruikt de volledige macht van het presidentschap om rekeningen te vereffenen. Het Witte Huis is niet bedoeld voor kleinzielige tirannen op wraaktournee. In de grootste, belangrijkste baan ter wereld lijkt Trump zich erg kleintjes te gedragen. “Wraak is de zuurstof die hem gaande houdt”, zegt Tim O’Brien, de biograaf van Trump.
En hij heeft zich omringd met kleine mensen die hem uitgebreid vleien en ophemelen in lachwekkende kabinetsvergaderingen. Brendan Carr, voorzitter van de Federal Communications Commission, heeft zelfs een pin in de vorm van een gouden Trump-hoofd op zijn vest. Het portret van Barack Obama in het Witte Huis moest baan ruimen voor een portret waarop Trump zijn vuist opsteekt na de moordaanslag.
Instabiel
“BE COOL!”, zo riep de keizer van de chaos, terwijl de markten crashten en de mensen “yippy” werden, zoals Trump het uitdrukte. Maar hoe is het mogelijk om ‘cool’ te blijven als alles zo instabiel is?
Straks wordt Trump nog de ‘Grinch Who Stole Christmas’, de Grinch die kerstmis stal. Jami Warner, directeur van de American Christmas Tree Association, waarschuwde vrijdag op CNN dat de feestdag weleens in het gedrang kan komen voor de vele gezinnen die goedkope kunstbomen, lichtjes en ornamenten uit China gewend zijn, om nog maar te zwijgen van de cadeautjes.
Ik moest in de zomervakanties extra wiskunde-oefeningen maken, maar ik wil geen regering die niet kan tellen. O’Brien schreef in Bloomberg News dat Trump zijn “tragikomische ‘formule’” voor de tarieven “op de een of andere manier Cambodja en Thailand bovenaan op de lijst heeft gezet van landen die een grote economische bedreiging vormen voor de VS, en er ook voor heeft gezorgd dat er tarieven zijn opgelegd op onbewoonde eilanden bij Antarctica.”
Ook het telwerk van de Republikeinen achter de begrotingswet is nogal onduidelijk. Je kunt niet biljoenen dollars aan belastingverlagingen aan de rijken geven en doen alsof het niets kost.
Zelfs voordat Trump de doos van Pandora vol economische ellende opende, wisten we al dat cijfers niet zijn sterkste kant waren. Hij had zes faillissementen en zijn vader moest 3,4 miljoen dollar (3 miljoen euro) aan fiches kopen om een van zijn casino’s te redden.
Het meest overtuigende bewijs van zijn knullige telwerk was zijn optreden in 2006 in de radioshow van Howard Stern, samen met Ivanka en Don Jr. Toen de kinderen van Trump volhielden dat ze zuiver op eigen verdiensten naar Wharton University konden, stelde Stern prompt voor om hen aan een quiz te onderwerpen.
“Hoeveel is 17 keer 6?” vroeg Stern. Na wat nerveus gelach antwoordde Don Jr. “96? 94?” Zijn vader zei: “Het is 11 12. Het is 112.” “Fout!”, reageerde Stern, en hij voegde eraan toe: “Het is 102!” Waarop Donald Trump zich herhaalde: “112.”
Trump zou zich zorgen moeten maken over het feit dat investeerders huiverig zijn om Amerikaanse staatsobligaties te kopen, die gewoonlijk als veilig worden beschouwd.
Terwijl iedereen ‘yippy’ wordt – Jamie Dimon, de topman van bankenreus JP Morgan, waarschuwde voor een recessie – lijkt de president te genieten dat hij in het middelpunt van de belangstelling staat en speelt hij met de touwtjes zoals een kat. “Al deze onnodige, georkestreerde onenigheid en twijfel en schade, en dat allemaal voor zijn eigen amusement”, vertelde biograaf O’Brien me. “Hij is zoals een kind dat in de garage met lucifers naast de benzinetank staat.”
Realityshow
Nu het tarievenplan van Trump vreselijk is misgelopen – en de poging van zijn regering om te doen alsof dit alles een ‘Art of the Deal’-overwinning was totaal is mislukt – is het afwachten of er nog een Tovenaar van Oz-moment volgt, waarbij het gordijn wordt weggetrokken en de oplichter wordt onthuld. Zal de wereldwijde chaos het zelfgecreëerde beeld van Trumps meesterschap doorprikken?
“Dit is geen realityshow,” zei David Axelrod. “Dit is de realiteit.” Hij vervolgde: “Mensen houden van het idee om verspilling, fraude en misbruik tegen te gaan, totdat het inhoudt dat het socialezekerheidskantoor in hun eigen woonplaats sluit of gezondheidsprogramma’s voor veteranen worden geschrapt, of er een mazelenuitbraak komt omdat ze geen idee hebben wat ze eigenlijk aan het doen zijn. Zullen de mensen dan op een gegeven moment niet zeggen: “Weet je wat? Dit werkt niet echt voor mij!”
De voormalige casino-eigenaar in het Witte Huis schept op dat hij nog nooit heeft gegokt. Maar hij gokt met de levens en de toekomst van Amerikanen. Vreemd is het, nu zelfs de dollar zijn allure verliest, dat een man die lang als een merkspecialist werd beschouwd, het merk van de VS zo heeft verknoeid.
© The New York Times

[Leuteraar69]

Een van de vele stappen van Trump om allés naar zijn hand te mettent... Poetins handleiding? Toch verzet....

https://edition.cnn.com/2025/04/14/us/h ... index.html

[Leuteraar69]

Vriendjes....
https://finance.yahoo.com/news/marjorie ... 44557.html

[cherami]

Het gaat over het machtsmisbruik van Lump , zal het hier maar zetten....de kans is groot dat er geen verkiezingen meer zijn...

Uit de Morgen :

‘Als er geen doorbraak komt, vrees ik dat de samenleving verlamd geraakt’: waarom iedereen buigt voor Trump

President Donald Trump groet zijn gasten voor het paasdiner in het Witte Huis.HAIYUN JIANG/NYT
Van Ivy League-universiteiten tot prestigieuze advocatenkantoren: bijna geen enkele Amerikaanse instelling ontsnapt aan de brute machtspolitiek van Donald Trump. Wie legt de president nog wat in de weg? ‘We moeten zien of het verzet van Harvard overeind blijft.’
Jorn Lelong
is journalist bij De Morgen
18 april 2025, 03:00
“De instellingen van het maatschappelijk middenveld, de organisaties en praktijken die de democratie haar inhoud geven, zijn in verval”, schreef de Amerikaanse politicoloog Jodi Dean onlangs in een essay in The Nation. “Het woord van de dag is capitulatie.”
Met stijgende verbazing kijkt Dean naar de gebeurtenissen die zich voltrekken in de VS. Niet zozeer omdat Trump de uitspraken van rechters negeert, mensen zonder proces deporteert of omdat hij de universiteiten oplegt waarover ze les mogen geven. Nee, de politicoloog verbaast zich over de welwillendheid waarmee de Amerikaanse instituties zich buigen naar Trumps wil.
Eén markant voorbeeld is de New Yorkse Columbia University, die deel uitmaakt van de prestigieuze Ivy League. Die trof een regeling met Trump om 400 miljoen dollar aan fondsen terug te krijgen die de president geschrapt had. Daarvoor diende ze wel plat op de buik te gaan.
Zo moest de universiteit een nieuwe definitie van antisemitisme hanteren en een nieuw protest- en sanctiebeleid uitwerken, waardoor actievoerders tegen de oorlog in Gaza veel minder ruimte krijgen. Ook zal Columbia iemand aanwerven die alle Midden-Oosterse, Zuid-Aziatische en Afrikaanse studies moet doorlichten. Toch is het nog steeds niet zeker of de universiteit ook al haar fondsen terugkrijgt.
Advertentie
Het is lang niet de enige universiteit die moet buigen voor Trump. De reden daarvoor is niet ver te zoeken. “Alleen al de Ivy League-universiteiten kregen in 2023 59 miljard dollar fondsen van de overheid”, zegt Amerikanist Nick Mertens. “Als die wegvallen, dan dreigen ze heel wat projecten te moeten schrappen.”
Een uitzondering op de regel is Harvard. Trumps regering stuurde een brief met verregaande eisen naar de universiteit, maar het bestuur buigt voorlopig niet. Voormalig president Obama schreef meteen dat Harvard “een voorbeeld is voor andere hogeronderwijsinstellingen”.
Maar zo eenvoudig is het niet. Harvard heeft een eigen vermogen van 53 miljard dollar en is daardoor een stuk minder kwetsbaar. Minder goed nieuws is dat Trump inmiddels aankondigde dat hij ook het belastingvoordeel voor de universiteit dreigt te schrappen. “Als dat gebeurt, dan moeten we nog zien of het verzet van Harvard overeind blijft”, zegt Mertens.
Deal met Trump
“We zien dat organisaties hun mond houden. We zien mensen die duidelijk capituleren voor ongrondwettelijke bedreigingen”, zei voormalig vicepresident Kamala Harris begin april in een speech. Een opmerkelijke kritiek, want nauwelijks enkele dagen voordien had het advocatenkantoor waar haar man voor werkt een deal van 100 miljoen dollar gesloten met Trump.
Trump dreigde bij Willkie Farr & Gallagher en tal van andere advocatenkantoren om met een executive order overheidscontracten stop te zetten en de advocaten geen toegang meer te verlenen tot overheidskantoren. “Dat zou een serieuze streep door de rekening zijn”, zegt Kenneth Manusama, Amerikanist en jurist. “De rechtszaken en lobbydiensten die die advocaten voor de overheid uitvoeren, zijn een belangrijke bron van inkomsten.”
En dus kozen de firma’s eieren voor hun geld. Ze beloofden Trumps administratie voor tientallen miljoenen aan pro-Deodiensten en bleven zo gespaard van het gevreesde executive order.
Het is inmiddels een constante in de eerste 89 dagen van Trumps presidentschap. De Republikein eist volledige loyaliteit en onderschikking. Wie niet buigt naar zijn wetten, dwingt hij daartoe met brute machtspolitiek.
Met lede ogen moest hij intussen vaststellen dat de internationale economie zijn wereldbeeld níét volgt. Maar wat zijn binnenlandbeleid betreft, stoot hij voorlopig op veel minder weerstand. De Democraten zoeken naar zichzelf én naar een nieuwe leider. Ook de binnenlandse protesten zijn lang niet op het niveau van zijn eerste termijn.
Lakmoesproef
Steeds meer leeft de vraag wie Trump nog wat in de weg legt, zeker nu hij ook rechterlijke uitspraken naast zich neerlegt. De Republikein ontzegt Associated Press toegang tot het Witte Huis - ondanks een gerechtelijke uitspraak die oordeelt dat het persagentschap daar recht op heeft. Zijn regering negeerde ook de instructie van een rechter om vliegtuigen met Venezolaanse immigranten die op weg waren naar El Salvador terug te sturen.
Trump waagde zich nog een stap verder door Kilmar Ábrego García op een vliegtuig naar zijn thuisland El Salvador te zetten, terwijl een rechterlijke uitspraak uit 2019 dat uitdrukkelijk verbood. Zelfs het Hooggerechtshof zei vorige vrijdag dat de regering de terugkeer van de Salvadoraan moest “faciliteren”. “Maar dat gaat om een voorlopige uitspraak”, zegt Manusama. “Aan die vage bewoording zie je dat het Hooggerechtshof de hete aardappel voorlopig doorschuift naar de lagere rechtbanken.”
Volgens de jurist is het een kwestie van tijd voor het Hooggerechtshof zelf buigt over een van Trumps beslissingen. En dat wordt meteen de lakmoesproef voor de Amerikaanse democratie.
“Maar alleen een uitspraak van het Hooggerechtshof zal niet volstaan. Het zal er ook van afhangen hoe Democraten dat uitspelen en hoe de Amerikaanse bevolking reageert. Want als er niet zo’n doorbraak komt, dan vrees ik dat de samenleving nog meer verlamd geraakt.”

Bron : De Morgen

[NewB76]

Uit Der Spiegel :

Het Signal-schandaal, waarbij via een messengerchat zeer gevoelige gegevens van het Amerikaanse ministerie van Defensie werden gedeeld, leidde onlangs tot de eerste personele gevolgen. Na intern onderzoek naar het openbaar maken van vertrouwelijke informatie heeft het Pentagon drie werknemers op non-actief gezet: Dan Caldwell, ooit een naaste adviseur van de Amerikaanse minister van Defensie Pete Hegseth, en twee andere werknemers.

De drie mannen stelden in een gezamenlijke verklaring het onderzoek van het agentschap ter discussie. "We zijn enorm teleurgesteld over de manier waarop onze dienst bij het Ministerie van Defensie is beëindigd", schreven Caldwell, Darin Selnick en Colin Carroll over X. "Naamloze functionarissen van het Pentagon hebben ons belasterd met ongefundeerde aanvallen."



Caldwell is een voormalig Amerikaans marinier en diende in Irak. Onlangs was hij een vertrouweling van Hegseth. In de chatgeschiedenis die vorige maand uitlekte en door het tijdschrift The Atlantic werd gepubliceerd, noemde Hegseth Caldwell de beste contactpersoon voor de Nationale Veiligheidsraad. Dinsdag werd hij uit het Pentagon geëscorteerd. Selnick, de plaatsvervangend stafchef van de minister, en Carroll, stafchef van plaatsvervangend minister van Defensie Stephen Feinberg, moesten ook het Pentagon verlaten. Het Pentagon heeft geen commentaar gegeven.


Caldwell, Selnick en Carroll schreven over X: "Er is ons nog steeds niet precies verteld waarvoor we werden onderzocht, of er nog steeds een onderzoek gaande is, of er überhaupt een echt onderzoek is geweest naar de 'lekken'."

In de gezamenlijke verklaring staat dat er geen gevoelige of geheime informatie is gedeeld: "Wij zijn ons bewust van het belang van informatiebeveiliging en werken er elke dag aan om deze te beschermen."


Hoofdredacteur Jeffrey Goldberg van Atlantic is toegevoegd aan de chat op de berichtendienst Signal. Later publiceerde hij hoe de verantwoordelijken in de onveilige chatgroep een militaire operatie in Jemen bespraken. Daarbij hoorden ook specifieke tijdstippen, doelen en wapensystemen. Dit had potentieel de levens van piloten in gevaar kunnen brengen.

De nalatigheid waarmee Amerikaanse overheidsfunctionarissen omgingen met uiterst gevoelige militaire informatie leidde zelfs bij Republikeinen tot irritatie. Tot nu toe zijn er echter geen personele consequenties op hoog niveau geweest, ondanks corresponderende eisen van Waltz en minister van Defensie Pete Hegseth. De regering van Trump probeerde het signaalschandaal af te doen als een 'misstap'.

[cherami]

Uit Knack.....Vance ...een gevaarlijk man....en geen supporter van Europa....wel van de Paus en het Vaticaan
Wereld
Niets aan JD Vance is toeval: ‘Hij is gevaarlijker dan Trump’

‘Niets aan Vance is toeval. Dat maakt hem gevaarlijker dan Trump, die improviseert en vooral zichzelf belangrijk vindt.’
Lotte Lambrecht
Journalist en factchecker 05:00
Hij viel uit tegen de Oekraïense president Volodymyr Zelensky in het Oval Office en bracht een ophefmakend bezoek aan Groenland. Vicepresident JD Vance is zonder twijfel een van de blikvangers van de regering-Trump. Maar wie is die onderkoning van Donald Trump? Een portret van misschien wel de volgende Amerikaanse president. ‘Ik heb in mijn leven al heel wat politiek opportunisme gezien, maar de snelheid waarmee Vance van overtuiging is veranderd – dat slaat alles.’
Met knikkende knieën stond JD Vance – toen nog netjes als J.D. Vance gespeld, mét puntjes – in februari 2021 aan de poort van Mar-a-Lago, het landgoed in Florida van ex-president Donald Trump. Die had zich daar teruggetrokken en was ontpopt tot Republikeinse kingmaker.
Kandidaten vlogen af en aan, hopend op Trumps politieke steun. Vance – op dat moment een jonge, middelmatige durfkapitalist – dacht na over een gooi naar het gouverneurschap van Ohio. En daarvoor had hij dringend politieke steun nodig.
Vijf jaar eerder had de kandidaat-gouverneur enige bekendheid vergaard met zijn bestseller Hillbilly Elegy, waarin hij zijn jeugd in een arme, disfunctionele familie in Ohio beschreef. Vóór zijn bezoek aan Mar-a-Lago stond Vance een gematigd conservatisme voor, en kantte hij zich openlijk tegen president Trump.
In een essay voor het Amerikaanse tijdschrift The Atlantic omschreef hij de president als ‘een opioïde voor het volk’ dat ‘het brein niet binnendringt via de longen of aderen maar via de oren en ogen’. In interviews noemde hij zichzelf een ‘Never Trumper’ en in een gelekt Facebookbericht was Trump voor hem zelfs ‘Amerika’s Hitler’.
Tijdens hun ontmoeting in Mar-a-Lago herinnerde Trump, nooit om een confrontatie verlegen, Vance fijntjes aan die uitspraken. Die begreep wat hem te doen stond. Hij ging door de knieën, bood zijn excuses aan en verklaarde dat zijn uitlatingen het gevolg waren van ‘de leugens van de mainstream media’. Het werkte. Trump was gecharmeerd door Vance – volgens insiders was de president onder de indruk van diens blauwe ogen.
Van criticus tot getrouwe buldog: wie is J.D. Vance, de running mate van Donald Trump?
J. D. Vance is de kandidaat-vicepresident geworden van Donald Trump. Hij kan de toekomstige voorman worden van Trumpiaans populisme. Hij heeft al geleerd een bocht te nemen.

Die ontmoeting vormde het startschot van Vances politieke blitzcarrière. In juli 2021 was hij officieel kandidaat voor het gouverneurschap van Ohio. In zijn campagne helde Vance steeds meer over naar trumpiaans woordgebruik: het regende verwijten aan de ‘liberale elite’ en ‘kinderloze cat ladies’ die de VS naar de verdoemenis helpen. De verkiezingsresultaten van 2020 accepteerde hij niet.
Die trouw liet Trump niet onbewogen: in april 2022 sprak hij zijn steun uit voor Vance als senator. Vance won nipt. Twee jaar later volgde, op voorzet van Trumps zonen Eric en Don Jr., de nominatie van de gouverneur als running mate. En met zijn benoeming tot vicepresident van de VS lijkt de metamorfose voltooid – van Trumpcriticus naar MAGA-superster.
Vances razendsnelle transformatie doet Tara Setmayer fronsen. Ze was jarenlang communicatieadviseur voor de Republikeinen, maar verliet de Partij door Trumps weigering om zijn verkiezingsnederlaag toe te geven. Setmayer: ‘Ik heb in mijn leven al wat politiek opportunisme gezien, maar de snelheid waarmee Vance van overtuiging is veranderd – dat slaat alles. Vergeet niet dat Vance een van de originele Never Trumpers was.’
‘Niets aan Vance is toeval. Dat maakt hem gevaarlijker dan Trump, die improviseert en vooral zichzelf belangrijk vindt.’ © AFP
Tussen pillen en politieauto’s
Vance werd in 1984 geboren als James Donald Bowman in Middletown, Ohio. Het stadje met zo’n 50.000 inwoners ligt aan de rand van de Appalachen, in een regio die in de VS synoniem is aan armoede en de-industrialisatie. Vader Donald en moeder Beverly, hillbilly’s met roots in Kentucky, zaten gevangen in een gewelddadig huwelijk. Vader verdween al snel uit beeld. Moeder kampte, net als veel van haar streekgenoten, met een opioïdenverslaving. Die griste ze mee uit het ziekenhuis waar ze werkte. Bij haar derde huwelijk kreeg James Donald de achternaam van haar nieuwe man, Hamel.
De jonge J.D. golfde mee op de grillen van zijn moeder, die de vriendjes aan elkaar reeg. ‘Ik was heel handig in het omgaan met verschillende vaderfiguren’, schrijft hij in Hillbilly Elegy. ‘Met Steve, die een oorbel droeg, deed ik alsof oorbellen cool waren (…). Met Chip, een alcoholische politieagent, had ik een dikke huid en hield ik van politieauto’s (…). Niets daarvan was waar. Ik haatte oorbellen, ik haatte politieauto’s.’ Hij ontwikkelde een uitgekiend aanpassingsvermogen, maar zijn jeugd maakte hem ook ‘hyperresponsief voor stress: bij conflicten loop ik weg of bereid ik me voor op de strijd.’ Als zijn moeder tijdens een autorit dreigt om de auto te laten crashen, belandt J.D. bij Mamaw en Papaw, zijn grootouders. Hij noemt hen het beste wat hem ooit is overkomen. Uiteindelijk neemt hij ook de achternaam van zijn grootmoeder aan, schrapt hij de puntjes tussen de J en de D in zijn voornaam en wordt hij JD Vance.

‘Vance was aanvankelijk kritisch voor Trump, raakte overtuigd van diens kwaliteiten. Dat is geen teken van zwakte, maar van intellectuele en morele volwassenheid.’

James Orr, professor religiefilosofie
Voor Setmayer is Vances jeugd niet louter anekdotiek, maar een verklaring voor zijn politieke gedrag. ‘Hij is emotioneel getroebleerd en heeft nooit een stabiele identiteit gekend. Hij veranderde zijn naam meerdere keren. Hij paste zich telkens aan aan wie er op dat moment macht over hem had’, zegt ze. ‘Mensen die onzeker zijn over wie ze zelf zijn, zoeken validatie in macht, erkenning en relevantie. De positie van vicepresident is de grootste bevestiging die hij zich ooit had kunnen voorstellen.’ Ze ziet parallellen met Donald Trump en diens getroebleerde relatie met zijn vader Fred. Trump omschreef die ooit als ‘hard’ en ‘moeilijk’.
Anderen zien dan weer geen graten in Vances vervelling tot Trump-adept. Een van hen is de Brit James Orr, een professor religiefilosofie die zichzelf een vriend van Vance noemt. ‘De bereidheid om van mening te veranderen is het enige zekere teken dat je een mening hebt,’ stelt Orr. ‘Vance was aanvankelijk kritisch voor Trump, maar hield altijd een open vizier. Hij zag Trumps beleid tijdens diens eerste ambtstermijn en raakte overtuigd van diens kwaliteiten. Dat is geen teken van zwakte, maar van intellectuele en morele volwassenheid.’
De inner circle van Trump: wie zit er in de bonte coalitie die de Amerikaanse democratie wil slopen?
In zijn tweede ambtstermijn dingen religieuze radicalen, autoritaire nationalisten en steenrijke techentrepreneurs naar het oor van de Amerikaanse president. Samen vormen ze een onwaarschijnlijke coalitie. ‘Ze promoten het idee dat Trump door God is uitverkoren.’

Van Ohio naar Yale
Op zijn 19e gaf Vance zich op voor de US Marines, een beslissing die naar eigen zeggen werd ingegeven door een opstoot van patriottisme na de aanslagen van 9/11. Hij diende vier jaar in Irak, waar hij communicatieverantwoordelijke was. In de frontlinie moest hij zich nooit begeven. Na zijn legerdienst studeerde Vance politieke wetenschappen en filosofie aan Ohio State University. Daarna ging hij naar de Yale Law School, waar hij zich altijd een outsider zou voelen.
Tijdens zijn studie aan Yale begon hij aan Hillbilly Elegy. Aanvankelijk wilde Vance een sociologische analyse maken van de vergeten arbeidersklasse, maar het werd uiteindelijk een persoonlijk relaas: hij schrijft liefdevol over zijn disfunctionele familie. Hij ontkent de economische malaise van zijn geboortestreek niet, maar verwijt zijn streekgenoten een gebrek aan werkethiek en persoonlijke verantwoordelijkheid: ‘De problemen die ik zag gaan veel dieper dan macro-economische trends en beleid. Te veel jonge mannen zijn immuun voor hard werk (…) Er is een gebrek aan verantwoordelijkheid (…) en een wil om iedereen de schuld te geven behalve jezelf.’
Rachel Blum, professor politieke wetenschappen aan de Universiteit van Oklahoma, is kritisch over Hillbilly Elegy: ‘Het is hoegenaamd geen gedegen sociologische analyse. Daarvoor gaat het boek te veel verschillende kanten uit. Wat hij over zijn geboorteregio Appalachia zegt, is vaak plat of belerend. Het voelt eerder als een politieke constructie dan als een eerlijke memoire.’ Vance gebruikte het boek om een politiek persona op te bouwen, denkt Blum. Setmayer ziet dat ook zo: ‘Ik twijfel er niet aan dat zijn levensverhaal neerpennen een soort catharsis was. Maar hij is ook sluw genoeg om het politieke potentieel van zijn boek in te zien.’

‘Hij werd alleen maar gekozen omdat hij loyaal is. MAGA maakt Vance sterk, maar Vance maakt MAGA niet sterker.’

Rachel Blum, Universiteit van Oklahoma
Met succes. Hillbilly Elegy verscheen in 2016, het jaar van Trumps verkiezingsoverwinning. Media en Democraten grepen het boek aan als verklaring voor Trumps aantrekkingskracht bij de witte arbeidersklasse. Vance werd een veelgevraagde gast bij de linkse tv-zender MSNBC, gaf een populaire TED Talk en publiceerde opinies bij The Atlantic en The New York Times. Zijn levensverhaal charmeerde links én rechts. David Frum, voormalig speechschrijver van ex-president George W. Bush, zag in Vance ‘een toekomstige leider van een reformistisch conservatisme’.
Mentor Thiel
Maar daar stak de Duits-Amerikaanse techondernemer Peter Thiel een stokje voor. Als medeoprichter van PayPal en Palantir had Thiel carrière gemaakt in Silicon Valley. Met zijn conservatief-libertaire gedachtegoed – in 2009 zei hij dat ‘democratie’ en ‘vrijheid’ niet langer te verzoenen zijn – en de openlijke beleving van zijn katholicisme was hij een uitzondering tussen zijn liberale concullega’s.
In 2011 zag Vance Thiel speechen in Yale. In een essay voor het online magazine The Lamp noemde hij die toespraak een sleutelmoment in zijn tijd aan Yale. Hij liet een carrière in de rechten links liggen en ging in 2015 aan de slag bij Thiels durfkapitaalfonds Mithril Capital. Vier jaar later richtte hij zijn eigen fonds op, waarvan Thiel een van de investeerders was. Het was ook Thiel die Vance meetroonde naar Mar-a-Lago in februari 2021. Uiteindelijk zou de techondernemer zelf 10 miljoen dollar investeren in Vances gouverneurscampagne.

‘Hij is geen Karl Rove, het brein achter George W. Bush. Hij vertolkt politieke ideeën die hem zijn ingefluisterd.’

Lawrence Rosenthal, Berkeley Center for Right Wing Studies
Thiels mentorschap betekende ook op ideologisch vlak een omwenteling voor Vance. Volgens onderzoeker Lawrence Rosenthal, verbonden aan het Berkeley Center for Right Wing Studies, moet je Vance begrijpen als ‘een amalgaam van drie krachten’ die samen de hedendaagse Amerikaanse rechterzijde vormen: de rechts-populistische nationalisten, de tech-libertairen en de katholieke traditionalisten.
Via zijn professionele contacten heeft Vance diepe banden opgebouwd met de tech-libertairen. Hij rekent onder meer de extreemrechtse blogger Curtis Yarvin tot zijn vrienden. Yarvin droomt van een post-democratisch Amerika, dat opgebouwd is uit netwerkstaten en geleid wordt door een CEO of monarch. Onder meer techondernemers Marc Andreessens en Thiel zijn volgelingen. Na tussenstops langs het young-earth creationisme, dat stelt dat de aarde amper 6000 jaar oud is, en het atheïsme bekeerde Vance zich ook tot het katholicisme, onder impuls van Thiel. ‘Het gaat niet om doorsnee katholicisme’, legt Rosenthal uit. ‘Thiels katholicisme is geworteld in netwerken als Opus Dei, die dromen van de VS als religieuze staat.’
En ook bij de nationaal-conservatieven voelt Vance zich op zijn gemak. Hij is een regelmatige bezoeker van de National Conservatism Conference en volgt de ideeën van de Amerikaanse politieke filosoof Patrick Deneen en de Israëliër Yoram Hazony, die kritiek uiten op het liberalisme. ‘Nationaal conservatisme is in twee woorden samen te vatten’, zegt Orr. ‘Nations matter. De natie is van belang. Want de natie is een politiek en cultureel bindmiddel. Mensen sterven niet voor abstracte instellingen als de EU of de Wereldgezondheidsorganisatie, wel voor hun eigen land. De macht van het Amerikaanse volk mag niet geruisloos worden uitbesteed.’
Vances nationaal-conservatisme gaat hand in hand met sociaal-conservatieve waarden waarbij familie, gemeenschap, regio en natie centraal staan. ‘Loyaliteit begint bij wie het dichtst bij je staat’, zegt Orr. ‘Wie de familie verliest, verliest de gemeenschap en uiteindelijk ook de natie. Globalisering betekent ontworteling.’
Anti-elitisme
Die drie groepen hebben één gemeenschappelijke vijand: de liberale elite. ‘Ze geloven allemaal, elk op hun eigen manier, dat Amerika geregeerd wordt door een liberaal regime’, zegt Rosenthal. ‘Wat er na dat liberaal regime moet komen, daarover verschillen ze van mening. Maar ondertussen hebben ze één doel: de liberale staat vernietigen.’ Vance deelt dat anti-elitisme. Ondanks zijn opleiding aan Yale en zijn contacten in zowel de katholieke als de techwereld, profileert hij zich als outsider, net als president Trump. Zijn achtergrond komt daarbij goed van pas. Zelf zei Vance in 2021 dat ‘Conservatieven in Amerika elk belangrijk machtsinstrument hebben verloren: de cultuur, het bedrijfsleven en de financiële wereld. We moeten de bestaande heersende klasse vervangen door een andere.’

Voor nationaal-conservatieven als Vance is de EU hét symbool van alles wat ze verafschuwen.

Dat anti-elitisme komt ook duidelijk naar voren in het anti-Europeanisme dat hij consequent tentoonspreidt. Voor nationaal-conservatieven als Vance is de EU hét symbool van alles wat ze verafschuwen, zegt Rosenthal. Het is een technocratische, pacifistische constructie die nationale grenzen wil uitwissen. De EU is in handen van een liberale elite, die militaire kracht inruilt voor regels en gendergelijkheid. Dat is volgens Rosenthal een kernpunt van hun ideologie: ‘Die is geïnspireerd door het idee dat macht ontstaat via hegemonie in instellingen – onderwijs, media, religie, politiek, familie. En die moeten allemaal heroverd worden.’
Met president Zelensky en president Trump in het Witte Huis: ‘Meestal is een vicepresident aanvallend zodat de president verzoenend kan zijn. Maar Vance dient alleen als een versterker van Trump.’ © Belga
Luidspreker van Trump
Zijn ideologische profiel zorgt ervoor dat Vance zich als vicepresident profileert als de intellectuele spreekbuis van MAGA – de Make America Great Again-beweging rond Donald Trump. Het maakt op Blum geen indruk: ‘Vance werd louter gekozen omdat hij loyaal is. MAGA maakt Vance sterk, maar Vance maakt MAGA niet sterker.’ Ook Rosenthal ziet geen grote ideoloog in Vance: ‘Hij is geen Karl Rove, het brein achter George W. Bush. Hij vertolkt politieke ideeën die hem zijn ingefluisterd.’
Toch timmert Vance naarstig aan zijn eigen politieke macht, zowel binnen de partij als daarbuiten. In maart werd hij benoemd tot financieel voorzitter van het Republikeinse Nationale Comité, het partijbestuur van de Republikeinen. Daarnaast loodste hij de benoemingen van Trumps meest controversiële kabinetsleden door het congres. De voormalige Fox News-presentator Pete Hegseth werd ternauwernood benoemd tot minister van Defensie dankzij Vance, die als voorzitter van de Senaat de beslissende stem uitbracht.

‘Meestal is een vicepresident aanvallend zodat de president verzoenend kan zijn. Maar Vance dient alleen als een versterker van Trumps uitlatingen.’

Joel Goldstein, Saint Louis University
Naar de buitenwereld toe gedraagt Vance zich als de verbale bodyguard van president Trump en diens belangen. Dat doet hij op X, waar hij bijna dagelijks trumpiaanse posts deelt. Maar dat doet hij ook op internationale fora: op de veiligheidsconferentie in München spelde hij Europese landen de les over het recht op vrije meningsuiting. Het was Vance die naar Groenland trok, om Trumps idee om het eiland op te kopen kracht bij te zetten.
Niet verwonderlijk dat Trump zijn oog laat vallen op Groenland: de rijkdommen in de bodem zijn een zegen en een vloek
Ilulissat
Donald Trump, die op 20 januari voor de tweede keer het Witte Huis betrekt, heeft het oog laten vallen op Groenland. Verwonderlijk is dat niet. Het eiland, dat toebehoort aan Denemarken, herbergt een verbazingwekkend aantal kritieke mineralen. En die zullen in de toekomst nog belangrijker worden.

En ook in het Oval Office kan Vance behoorlijk aanvallend uit de hoek komen – denk aan de ondertussen beruchte persconferentie met de Oekraïense president Volodymyr Zelensky en Donald Trump. ‘Meestal is een vicepresident aanvallend zodat de president zich als verzoener van de natie kan opgooien’, zegt professor Joel Goldstein (Saint Louis University) die gespecialiseerd is in het vicepresidentschap. ‘Maar Vance dient alleen als een versterker van Trumps uitlatingen.’
Met zijn publieke uithalen bewijst Vance zijn trouw aan Trump, en dat is een sine qua non voor wie wil overleven in de omgeving van de Amerikaanse president. De gelekte Signal-groepschat, waarin prominente regeringsleden een aanval op de Houthi’s bespraken, toonde aan hoe bewust Vance zich is van het belang om op één lijn met Trump te blijven. In de chat merkte Vance op dat hij ‘niet zeker wist of Trump wel besefte welk dubbel signaal hij gaf aan de Europeanen door de Houthi’s aan te vallen’. Blum: ‘Zijn uitspraken over Trump in die chat waren gewaagd. Eigenlijk zei hij openlijk dat de president niet erg slim is.’
Hunger Games x Celebrity Apprentice
Vance heeft verschillende rollen: spreekbuis, partijleider, megafoon van Trump. En die zorgen ervoor dat hij uitzonderlijk zichtbaar is voor een Amerikaanse vicepresident. Dat lijkt in functie te staan van een ambitieuzer doel: het presidentschap. Ook al zinspeelt Trumps entourage op een derde ambtstermijn, vooralsnog heeft Trump grondwettelijk geen recht op een derde ambtstermijn. Het maakt van Vances vicepresidentschap één grote voorbereiding voor 2028. Orr is er ook van overtuigd dat Vance het hoogste ambt op het oog heeft. ‘Hij is Trumps dauphin, de erfgenaam van MAGA. Iedereen zal willen dat hij de nominatie in de wacht sleept. En hij zal zonder enige twijfel winnen.’ In een poll op CPAC, een conferentie van Amerikaanse conservatieven, kwam Vance met 60 procent als favoriete opvolger uit de bus.

‘De Republikeinse nominatie wordt een kruising van The Hunger Games met Celebrity Apprentice.’

Tara Setmayer, voormalige adviseur van de Republikeinen
Toch is het niet voor iedereen een uitgemaakte zaak. ‘In normale omstandigheden is de vicepresident de natuurlijke erfgenaam’, zegt Setmayer. ‘Maar Trump trekt zich niets aan van protocollaire regels, dat heeft hij al vaak getoond.’ Trump zelf zei in een interview met Fox News al dat hij Vance niet als zijn opvolger ziet, ‘maar dat hij wel heel capabel is’. Áls het tot een Republikeinse voorverkiezing komt, zullen tal van Republikeinen zich kandidaat stellen, gelooft Setmayer: ‘De Republikeinse nominatie wordt een kruising van The Hunger Games met Celebrity Apprentice.’
En wat als Vance de nominatie toch in de wacht sleept? Zullen de Amerikanen zo’n gepolijste figuur smaken? Hij mag dan wel Trumps rerotiek hebben overgenomen, charisma, showmanschap en humor – een groot deel van Trumps aantrekkingskracht – bezit de vicepresident niet. Tijdens de laatste verkiezingscampagne ging een video viraal waarin Vance stuntelig probeert te keuvelen met het personeel van een donutwinkel. Het leverde hem digitaal hoongelach op. ‘Niets aan Vance is toeval’, zegt Setmayer. ‘Dat maakt hem in zekere zin gevaarlijker dan Trump, die improviseert en vooral zichzelf belangrijk vindt.’ De intelligentie en geslepenheid die Vance tot vicepresident maakten, zouden in het spektakel van een Amerikaanse presidentsverkiezing weleens in zijn nadeel kunnen werken. Of slaagt hij er opnieuw in om zichzelf uit te vinden? Setmayer denkt het wel: ‘Vance is een kameleon. Hij zal zich blijven aanpassen, dat is de aard van het beestje.’

[NewB76]

Reizen naar de USA :
Recente ervaringen

https://www.dailymail.co.uk/news/articl ... orted.html

[K/w]

Trump zakt drastisch in peilingen: Amerikaanse kiezers niet meer overtuigd van Trumps "gouden bergen"
https://www.hln.be/buitenland/trump-zak ... ~a22307e6/